Jaiseri Writes

  भू–मध्यसागरसम्मको यात्रा –४ क्षितिजमा लाली पोतिएको थियो । म आँखाले भ्याउञ्जेल सागरका लहरहरु र त्यसको पल्लो छेउमा लागेको बादलको पर्खाल चिर्दै माथि उक्लँदै गरेको घाम हेरिरहेको थएँ । बादलका कारण सिनेमामा देखाए जस्तै पानीबाट निक्लँदो घाम हेर्ने मेरो चाह पुरा नभएपनि म त्यहाँ जीवनले दिएको अनेपेक्षित मौकामा रमाउन खोज्दै थिएँ । कुनै दिन यसरी सागर किनारामा सूर्योदयको प्रतीक्षा गर्दै बसौँला भन्ने सोचेकै थिएन । बाच्नु मात्रै पर्दो रहेछ, जीवनमा नियतीले लुकाएर राखेको अनेकानेक खुशीका पलहरुको कुनै कमी नहुने रहेछ । विहानीको हावाले मनमा ताजापन थप्दै थियो । किनारासँग जिस्किने छालहरुमा गोडा चोपलेर बस्दा बेलाबेला पानी माथि सम्म आइपुग्थ्यो । म कपडा भिज्ला भन्ने डरले बेलाबेला उठथेँ । जाडोले बिहानै पानीमा पस्ने आँट गर्न दिएन । त्यसैले गोडामात्रै चोपेर भएपनि स्पर्श कायम राखेर आँखाले भ्याउञ्जेल हेरिरहेको थिएँ । भोलिलाई सम्झना पनि त थुपार्नु थियो । हातगोडा दरा छउञ्जेल सम्झना बटुल्ने र यी गल्न थाल्दा ति बटुलेका सम्झनाका पाता पल्टाएर रमाउन न हो जीवन । म पछिका दिनलाई सुखद सम्झना पनि मनग...

E..................................E................................... Jati maya laye pani, jati kasam khaye pani E..................................D............................... nisthurile bato lagda aakha tari gaye pachi E...................................................... mannma pira ta parne nai bhayo D................................................E yo mann tesai marne nai bhayo E..................................................E............................................. sacho preeti layekai thiyein, chokho joban diyekai thiyein D..........................E......................D.............................E............ bughnele kura nabujhe pachi, mann ma kura naliye pachi E...................................................... mannma pira ta parne nai bhayo D................................................E yo mann tesai marne nai bhayo E........................................E.................................................. dukha timro sa...

भू–मध्यसागरसम्मको यात्रा –३ “ट्यो ट केटी पाएपछि म ट्यस्टै हो । जट्टि टाइम पनि बिटाइडिन्छु ।” “अँ अनि भोक पनि लाग्दैन होला ।” “अब खाने नि । यस्लाई पनि लगेर जाने ।” साथमा हिँडी रहेकीलाई चिउँडाले इशारा गर्दै उसले भन्यो । मैले अलि रिसाए जस्तो गरि हेरेँ । फेरि हाँसे ङिच्च दाँत देखाएर । उसमा बेग्लै उमंग थियो । खुशी थियो, हाँस्दै थियो । कोठाबाट बल गरेरे बाहिर ल्याएको मान्छे जस्तै लाग्थेन । अघिकी केटी साथमै थिइ । हामी बेलाबेला अंग्रेजी र बेलाबेला नेपालीमा कुरा गर्दैथ्यौँ । दुबै जना मिलेर मलाई बेलिबिस्तार सुनाए । ब्राजिलबाट आएकी रहिछ । यूरोपयात्रा बार्सेलोनामा सकाएर घर जाने तयारी गर्दै रहिछ । समुद्रकी पारखी भएकीले फुटबलको पारखी उसको प्रेमीलाई रंगशालामा छोडेर आफू चाहिँ समुद्र किनारामा आएकी रहिछ । ब्राजिलियनका बारेमा एक भनाइ छ । त्यहाँका केटाहरु फुटबलर र केटीहरु बेस्या हुन्छन् रे ! मैले उनीहरु कुरा गरिरहेकै मौका पारेर केही फलफुल र पाउरोटीहरु किनेर ल्याएको थिए । उसलाई जानकारी गराएँ । उसले रुचि देखाएन । त्यस्ता खानेकुराले उसको पेट नभर्ने हुँदा गतिलो खानेकुराको खोजी गर्नुपर्ने भयो । ...

भू–मध्यसागरसम्मको यात्रा –२ जर्मर्नीको चिसो हावापानीको दाँजोमा यहाँ केही गर्मी महसुस भयो । मौका यही हो भन्दै म पनि हाफकट्टुु र भेस्टमा बाहिर निस्किएँ । ऊ सदा झैँ पाइन्ट सर्टमै बाहिर आयो । मैले उसलाई किनारा छोएर फर्कने भनेको भएपनि म पानीमा गोडा हाल्ने योजनामा थिएँ । त्यसैले पनि त्यो मेरालागि उपयुक्त पहिरन थियो । हामी अनुमानका भरमा अघि बढ्दै गयौँ । सानामा सामाजिक शिक्षाको भूगोल अन्तर्गत समुद्री हावाका बारेमा पढेको कुरा याद आयो । दिनमा जमीन तातेर सतहमाथिको हावा भारी हुने हुँदा जमिनको सतहमा एककिसिमको खालीपना सृजना हुने गर्छ । समुद्रको पानी तात्न समय लाग्ने हुँदा त्यहाँको हावा चिसो नै रहिरहन्छ । त्यही चिसो हावा सतहको खालीपनलाई पुरा गर्न समुद्रबाट जमीन तिर बग्ने गर्छ ।  हामीलाई हावाको उल्टो दिशामा हिँड्नु थियो । तसर्थ बार्सेलोनाका प्राचीन घरहरुबीचको सडकसँगै हामी हावाको विपरित दिशामा अघि बढ्यौँ । सडकमा मानिसहरुको भीड विस्तारै बाक्लिँदै गयो । चोक आइपुग्दा परपर समुद्र छ भन्ने आभास मनमनै भयो । घरहरु सकिएको ठाउँमा समुद्र छ भन्ने पक्का थियो तर जाने पो कसरी भन्ने टुङ्गो थिएन । प्रविधिक...

भू–मध्यसागरसम्मको यात्रा –१ “उः हेर पानीजहाज !” “काँ हुन्छ, ट्यो ट माछा हो ।” “त्यति ठूलो माछा पनि हुन्छ त <” “अब ट्यो ह्वेल होला नि ट <” “त्यति धेरै < ” हवाइजहाजको झ्यालबाट तल देखिने भूमध्यसागरको सतहका सेता दागहरु तर्फ इंगित गर्दै हामी दुई आ–आफ्ना अनुमान एक अर्कालाई सुनाउँदै थियौँ । म आफ्नो अड्डी थाप्थेँ । ऊ पनि के कम, मरिगए मान्दैनथ्यो । युरोपको बसाइको झण्डै एक वर्ष पुगि सक्दा पनि देखेको घुमेको भनेको कहिँ थिएन । कहिले पढाइको चपेट त कहिले खल्तीमा पैसा नहुनुले आए देखि कुवाको भ्यागुता बनाएर राखेको थियो । जब गर्मीयामको बिदा सुरु भयो, तब भने नियमित भन्दा केही बढि कामगर्ने अवसरहरु जुट्यो । त्यसै अवसरले केही पैसा पनि हात लाग्यो । यहाँ गर्मीयाममा प्राय मानिसहरु बिदा मनाउन देशपरदेश घुम्न जाने गर्छन् । त्यही प्रवृत्तीले मेरा मनमा पनि कतै घुम्न जाने रहर जगायो । घर जाने या यतै कतै घुम्ने भन्ने द्विविधा थियो । त्यो पनि दाइसँग कुरा गर्दा, ‘घर त आफ्नै हो जहिले आएपनि हुन्छ । मौकाले त्यत्रो टाढा गएको छस् । घुमघाम गर ।’ भन्ने आदेश आउने बित्तिकै समाधान भयो ।  घुम्न त जाने कहाँ जाने <...

image source: https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrvrukS2R8m7z3MKBqfzWUZtqKkGcJE8K1T4VJC5InNxtD328LHU6PhbcrYRA-3DQUXT34XEWW69MFxPKHQ_K5jJPBzl6T-E3mcb8h2d1Cchtqh1IZvbnswf_h__7sYk7zydPctc2Wgmo/s1600/waiting-on-the-bench.jpg बलात्कार तिम्रा भावनाको गरिरहनु मलाई छैन पुर्याउन नसकिने आशाहरु छरिरहनु मलाई छैन हाँसी रन्छु तिमीलाई आफ्ना हाँसो सापट दिन ग्लानीले भित्रभित्रै तर मरिरहनु मलाई छैन एकै प्रेमलाई बाँच्छु भन्थे तिमी सम्म आइपुगे आफ्ना बाचा आफैसित हारिरहनु मलाई छैन ‘इमान’ आदर्श बनाएथेँ त्यसै माथि जिउँछु भन्थे मेट्न फगत मृगतृष्णा झरिरहनु मलाई छैन ऐना हेर्दा आफ्नै आँखा प्रश्न गर्छन् हरदम अचेल तिनका प्रश्नबाट सधैँ डरिरहनु मलाई छैन

Image source: https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimQbR07z6q6bZDdksCiMYw7qBcT0ZJEop05y3sqUdXqxzuO9FkOOJM4dpcLi2wu4-1dOiYY1NqtNfz4rdsSSiVazJwRq0wPHFTZGaiyq5w8vzxpuqt6dy8m9ioRKdxBNYgz-0jW7AIPII/s1600/girl-in-field.jpg