Jaiseri Writes

युवक अघिल्लो दिनको कामले लखतरान भएकोले अबेर सम्म बिछौनामा सुतेको छ । मोबाइलको अलार्म बेलाबेला बन्द गर्दै कोल्टे फेरिरहन्छ । उसलाई आज पनि काममा जानु छ । हिजो अनि अस्ती जस्तै । ऊ बसेको देशमा उसको चाड कसैले मान्दैन अनि उसको देशमा मनाइने चाडमा ऊ रमाउँदैन । वर्षौ देखि यस्तै चल्दै आएको छ । युवकः ओ हो १० पनि बज्न लागेछ । निद्राले लट्ठिएको स्वरमा अड्कँदै अड्कँदै बोल्छ । एकछिन बिछौनामै घोप्टो परेर मोबाइलमा फेसबुक चलाउँछ । सबैले दशैँको शुभकामना अनि फोटोहरु राखेको देखेर एकछिन खुशी हुन्छ । यो दशैँको शुभकामना भन्ने शुभकामना सन्देश बज्छ । युवक अझै खुशी हुन्छ । युवकः दशै आएछ है ! आफ्नो त यस्तै हो । फेसबुकका फोटोहरु हे¥यो, लाइक अनि कमेण्ट ठोक्यो, रमायो । ‘स  बै  ला  ई द  शैँ  को हा  र्दि  क मं  ग  ल  म  य शु  भ  का  म ना । स  बै  को जी  व  न फ  लो  स फु  लो  स अ नि ने  पा  ल  मा स्था  ही शा  न्ती आ  ओ  स् ।’ लौ जा मैले नि पोष्ट गरिदिए । एकछिन पछि उस...

‘मेरो घरमा त एउटा भाउजु नेवार, तीनवटा भिनाजु पहाडी बाहुन, काकीहरु सुदूरपश्चिमको क्षेत्री छन् । अब मेरो परिवारले कसलाई समर्थन गर्ने ?’ साथी कल्पनाले दुखेसो पोखिन । मधेस मुद्दा पेचिलो भएसँगै मधेसका सवालमा केहि कुरा लेख्न मन लाग्यो । विद्यालय देखि बजारका चोकचोकमा मधेसीमाथि विशेष गरी पहाडी समुदायबाट गरिने दुव्र्यवहार आदिका एकपछि अर्को लेखहरु पढ्दा ‘हाम्रो समाजमा यत्तिकै अन्याय भएको छ त?’भनेर घोत्लिन बाध्य भएको थिएँ । त्यसैले आफूसँगै विद्यालय जीवन विताएकी कल्पना झालाई मधेसी भएर पहाडी समुदायका छात्रछात्राबीचमा अध्ययन गर्दा आइपरेको कठिनाइहरुका बारेमा सोधेको थिएँ । मेरो समाजमा सद्भाव थियो या एक समुदाय चुप लागेर र अर्को शोषक भएर बसेको थियो भन्ने कुराको सोझो उत्तर छैन । पहाडी, थारु, मधेसी र विदेशी सबै समुदायमा शोषक र शोषित थिए । थारु जमिन्दार पनि थिए अनि थारु कमैया पनि थिए । मधेसी कपाल काट्ने पनि थिए मधेसी गणित पढाउने पनि थिए । विदेशी सडकमा अलकत्रा ओछ्याउने, चटपट बेच्ने, कबाडको काम गर्ने, गिट्टी कुट्ने, चर्पी साफ गर्ने पनि थिए अनि मिल मालिक र गल्ला साहु पनि थिए । जो होचो उसका मुखमा घोचो भने...